تاثیر ورزش متوسط منظم بر روی مقادیر پروتئین reelin در هیپوکامپ رت های نر دیابتی

چکیده: زمینه و اهداف: reelin یکی از گلیکوپروتئین های خارج سلولی موجود در هیپوکامپ است که در تمام طول عمر در این بخش از مغز بیان می شود. reelin در هیپوکامپ سبب پلاستیسیتی سیناپسی، ترویج ساختارهای پس سیناپسی مانند خارهای دندریتی، بلوغ نورون ها و توسعه مدارهای تحریکی گردیده و در جهت بهبود علائم بیماری های نورودژنراتیو از جمله نوروپاتی دیابتی عمل می کند. نوروپاتی دیابتی یکی از عوارض شایع بیماری دیابت است و منجر به آتروفی اعصاب در بخش های مختلف مغز از جمله هیپوکامپ شده و در تعدادی از بیماران موجب نقص در سرعت پردازش و حافظه می گردد به طوری که در این بیماران کاهش تعداد نورون ها در هیپوکامپ دیده شده است. با توجه به اینکه پدیده نوروژنز هیپوکامپی در اثر ورزش مشاهده شده است، به نظر می رسد ورزش به عنوان یک عامل نوروپروتکتیو موجب کاهش قند خون و افزایش reelin شده و عوارض مخرب ناشی از دیابت را خنثی نماید. مواد و روش ها: تعداد 40 سر رت بالغ به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. گروه کنترل (ch) ، در این گروه هیچ گونه تیماری صورت نگرفت. گروه دیابتی ساکن ,(ds) که در آنها القاء دیابت صورت گرفت ولی با تیمار ورزش همراه نبود. گروه دیابتی با تیمار 15 روز ورزش(de15) ، که بعد از القاء دیابت به مدت دو هفته ورزش کردند و گروه دیابتی با تیمار 60 روز ورزش (de60)، که بعد از القاء دیابت به مدت 60 روز ورزش نمودند. بعد از اتمام دوره ورزش نمونه برداری از هیپوکامپ انجام گردید و مقادیر پروتئین reelin در این نواحی از طریق روش الایزا مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که ورزش منظم اجباری کوتاه مدت و بلند مدت دارای اثرات متفاوتی بر روی مقادیر پروتئین reelin موجود در هیپوکامپ بودند. به طوری که، ورزش کوتاه مدت (15روز) تغییر معنی داری در مقدار پروتئین reelin موجود در هیپوکامپ ایجاد نکرد (05/0p<)، اما ورزش طولانی-مدت (60 روز) باعث افزایش معنی دار این پروتئین در هیپوکامپ رت های دیابتی تیمارشده با ورزش در مقایسه با رت های گروه کنترل و گروه دیابتی ساکن گشت (05/0p<). نتیجه گیری: دیابت تغییرمعنی داری بر روی مقادیر پروتئین reelin در هیپوکامپ رت های مبتلا ایجاد نکرد. علاوه بر این ورزش طولانی مدت موجب افزایش معنی دار مقادیر پروتئینreelin در هیپوکامپ شد و ورزش کوتاه مدت تغییر معنی داری بر مقادیر این پروتئین در هیپوکامپ نداشت. بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که مکانیسم دیابت در ایجاد نوروپاتی و عوارض مخرب ناشی از آن در مغز مستقل از تاثیر آن بر روی میزان و عملکرد پروتئین reelin است. همچنین می توان نتیجه گرفت که اگر چه دوره های کوتاه مدت ورزش تاثیری بر مقادیر پروتئینreelin در هیپوکامپ رت-های دیابتی ندارد، اما با طولانی تر کردن دوره تیمار افزایش مقادیر پروتئین reein در هیپوکامپ رت-های مبتلا مشاهده می شود.